ვარ აზიელი; ამებურდა სიზმრებით თვალი;

კვლავ ეკვატორი მეცხადება, ხაშმით მაბრუებს;

ლომები ზანტათ დაეძებენ დაბურულ ღრუებს,

მძიმე თათებით ცხელ სილაზე აჩნდება კვალი.

ინდოეთის წინ მოვიხადო, მსურს, ჩემი ვალი;

სადაც კერპები თვალჩასმული დასცქერენ რუებს;

ჩრდილოეთ ზღვების მარტოობა შავათ მაყრუებს;

ათასი წლები, Auto da fe, გზები უვალი!

ქვეყნიერებას მოვევლინე ცხვირგატეხილი,

ფერმკრთალი სახით, ხორციანი სქელი ტუჩებით;

ვატარებ ლორნეტს, დავიდარდე დიდი ქუჩებით!

ახ, ნეტავ ქრისტეს ჩემი გული გადაეხილა -

თუ ვიქნებოდი მუდამ ასე, ცოდვილი, შავი,

მე ავზნიანი, დღენაკლული და საცოდავი!.