ამდენ ხალხში მისი მძლევი ერთი მაინც ერიოს... ერთი კაციც არ აღმოჩნდა - სიკვდილს რომ მოერიოს!.. ყველას, ყველას - თავის დროზე გვიგზავნის... ადამიანს წესად ექცა მორჩილება მისდამი!.. მთათა, ზღვათა, ველთაო!.. არაფერი არ მინახავს ასე საყოველთაო!.. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გივი ძნელაძის პოეზია |