იყო თურმე ერთი ქალი ლამაზი და მკერდფიქალი... მერე, თურმე, ვით წესია, დარქმევია დედოფალი... მერე, თურმე, ბარეორჯერ ავსებია ცრემლით თვალი... ამიტომაც დასტყობია დარდისა და სევდის კვალი... ხომ არ გახსოვს შენ ის ქალი!?.. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გივი ძნელაძის პოეზია |