... ღმერთიც ხანდახან

უღვთოდ იქცევა -

მართალი რომ თქვას კაცმა;

იქნებ არ მინდა

იმ სამოთხეზე

ამ ჯოჯოხეთის

გაცვლა!..

არც გეკითხება -

საით და რატომ, -

ვითომ ბავშვი ხარ მისი...

ყურში ჩაგავლებს

ორივე ხელს და

მოუსავლეთში გისვრის!..

ჩაგფლავს მიწაში, -

ვითომ მთესვარმა

თესლი ჩააგდო ხნულში...

ეს ლექსი, სულის დანაკვნესარი,

უცებ დავწერე გუშინ!