რომ არ დაუჭკნოს სული დარდებმა, ქალს გაფრთხილება მარადჟამს უნდა, თორემ შენს ხელში ისე დადნება, ვითარცა თოვლის უმწეო გუნდა.
ქალს ნუ ჩახედავ თვალებში მრუდად... გახსოვდეს, ქალი მაინც ქალია, მოფერება და ალერსი უნდა.
ქალს ნუ უღიმი ფარისევლურად... ყველა ქალი ხომ ლამაზი არის, ლამაზი არის თავისებურად...
ვისი ღიმილიც შენ ასე გსურდა... ქალი სიცოცხლის ნაპერწკალია და რომ არ ჩაქრეს, სხვა სითბო უნდა.
ქალს ნუ შეხვდები განრისხებულად, ყველა ქალი ხომ ამაყი არის, ამაყი არის თავისებურად...
შენი მხსნელი და ფარეში მუდამ... გახსოვდეს, ქალი მაინც ქალია, სიყვარული და ალერსი უნდა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ეთერ სამხარაძის პოეზია |