შენ მოიქეცი ჩემზე როგორც ზღვა, - ვრცელი და თითქოს თვალგაუწვდენი. ვიყავი ბავშვი, ვით შენ ოდესღაც წრფელი, უზადო და განუცდელი. ვიყავი ბავშვი, ვით შენ ოდესღაც მზეში მდგარი და სავსე სინათლით... შენ მოიქეცი ჩემზე როგორც ზღვა, და მე კენჭივით გავუჩინარდი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თამაზ ჩხენკელის პოეზია |