ჩემი ცხოვრება სცენაა, 

ნელ-ნელა ვსწავლობ როლებს. 

ხან კლეოპატრას ვთამაშობ, 

ხან მეფუნდუკის ცოლებს.

ხან თავი ისე მიჭირავს, 

თითქოს ფრთები მაქვს წმინდანს, 

ხან ერთი სოფლის ქალი ვარ, 

ვიღაცას ვუქსოვ წინდას.

ხან პალატებში დავდივარ, 

დაჭრილებს ვკურნავ ენით, 

არადა თუ კი დამჭირდა, 

კაცს მოვკლავ ჩემი ხელით.

ჩემი ცხოვრება სცენაა, 

ნიღბებს ვერ ვტოვებ ვერსად. 

მეფის კარზე რომ მეცხოვრა, 

გავაკვირვებდი ვერსალს.