მზე რომ დახატო, უნდა იყო ძალიან თბილი,

გერქვას ღიმილი და სიკეთით სავსე დიოდე,

გულში გესახლოს გასაოცრად უმწიკვლო ჩვილი

და სამიოდე

ხატება გდევდეს, საფიცარი შვილის და დედის,

მშობელი მიწის, არსად მსგავსისა!

სამოსს გაწვავდეს სიმხურვალე ჯიშიან მკერდის

და სისავსისას,

მთვარეს ფეხთაქვეშ გაუფინო ლამაზი ჩრდილი,

ფიქრის გორაზე მონატრების გედგას კარავი,

მზე რომ დახატო, უნდა იყო ძალიან თბილი,

როგორც არავინ...