შენი სუნთქვა წმინდა სანთლებს აქრობს, ო, ბაგეო, ლოცვა რისთვის აცხოვლე, შენ ხარ ჩემი იდუმალი საქმრო, მე ვარ შენი სევდიანი საცოლე...
რადგან ავცდით აქ, მიწაზე ერთმანეთს, ჩვენ ზეცაში გადავიხდით ქორწილს, სადაც ლურჯი ყვავილები ფეთქავენ.
თოლიებმა ლურჯი ფრთები გაშალეს, რიჟრაჟისას მადლს შევწირავთ უფალს და ვარსკვლავნი ჩააქრობენ მაშხალებს...
და ღრუბლები გაგვიშლიან სარეცელს, შენ ხარ ჩემი სულის ნახევარი, დაგკარგე და... ირემივით დაგეძებ! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ნაზი კილასონიას პოეზია |