სიხარულმა ჩაიარა,

ჩაიარა წყენამაც,

უკვდავებას მაზიარა 

შენმა გამოჩენამა.

ერთი ჰო და ასი არა 

ვით გამოთქვას ენამა,

უკვდავებას მაზიარა

შენმა გამოჩენამა.

სიხარულის ცრემლი კმარა,

თვალები დამენამა,

უკვდავებას მაზიარა 

შენმა გამოჩენამა.

შენ მეყოფი ლხინად, დარად,

ქარმა გითხრას ზენამა,

უკვდავებას მაზიარა 

შენმა გამოჩენამა.

მე შენი ვარ აწ და მარად,

მომკლას შენმა ხვევნამა.

უკვდავებას მაზიარა 

შენმა გამოჩენამა...