მშვიდობით, ჩემო ძვირფასო, ჩემო

აუხდენელო ნატვრავ, იმედო...

როგორც არ უნდა მტანჯოს და მგვემოს,

მაინც შენს აჩრდილს უნდა მივენდო.

უკვე ყველაფერს მოვწყდი, მოვეშვი,

დავწყნარდი, როგორც წარღვნის წინა დღე

და მომწყვდეული ქუთუთოებში,

შენი გულივით ფეთქავს სინათლე.