მარეკები შლიდნენ ბანაკს,

ქარი ჩამიჩუმით ქროდა,

ვიწექ, რომელიღაც ბალახს

უცბად -

ქალის სუნი ჰქონდა.

თითქოს ურო დამკრეს თავში,

თითქოს პაპაჩემი ცხონდა - 

ათას სურნელოვან შვავში

ბალახს -

ქალის სუნი ჰქონდა.

სუნი ჰქონდა არა დალის,

ლალის, - ცისფრის ანუ თეთრის, - 

სუნი - საზოგადოდ ქალის, 

სუნი -

საზოგადოდ მდედრის…

ღმერთო! ღმერთო! მე სულ ველი

სიკვდილს - შენ მაცოცხლო ვინძლო, 

სანამ ვიცნო ეგ სურნელი, 

სანამ

ეგ სურნელი ვიგრძნო!