ჩემმა ახალგაზრდობამ, დღემან პირმოცინარემ, განვლო, ვით გაზაფხულის შფოთიანმა მდინარემ.
გული ისევ გულია, არ ვფიქრობ, რომ ყოველი უქმად დაკარგულია.
გასწევს წელთა მრავლობას, იგი მუდამ დარჩება ხსოვნად შთამომავლობას. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |