რა უგუნურად დამკარგე,

განა - ღვთით,

შენის ნებითა,

ცალ-ცალკე გავლევთ საწუთროს,

ცალ-ცალად ჩამოვდნებითა.

შენზედ ძვირს მაინც ვერ ვიტყვი,

არც ბაგეს დავღლი ქებითა,

აღარც საითმე მოგივალ,

არც დაგლევ დალოდებითა.

გადაივლიან ღრუბლები

ცორვებით, ნება-ნებითა,

გადასცდებიან საბადურს

უცხო, უშქარი გზებითა,

ხვალზეით სულეთს წასულნი,

ნეტა სად შევიყრებითა.