ისე აყვავდა გზისპირს ტყემალი, ისე უცებ და ისე მალულად, თითქოს ამდგარა თეთრი ქალწული და ქორწილიდან გამოპარულა.
ვერ გამოვექეც ზამთრის გრიგალებს, მოდი, მომკალი, ჩემო ცისკარო და გაზაფხული გადაიბრალებს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მანანა ჩიტიშვილის პოეზია |