ოჯახის ქალმა დასტოვა ქმარი,

ბროლი, საფირი, ვერცხლის ვაზები.

მოწყენილ წარსულს ახალა კარი,

და მიიყუდა ცეცხლის თასები...

ქალაქში დადის კივილი რისხვის

და მითქმა-მოთქმის ქრიან ქორები.

ოჰ, მარადია ყივილი სისხლის

და წყლის ნაყვაა ახლა ჭორები!