ლეილას თვალები ელავენ ბნელიდან.

დედოფალს ახლავან მხევალნი მცველებად;

ყვავილიც მწველია ლეილას ხელიდან.

დალალნი დაშლილან მღელვარე გველებად.

ასული მწველია ძველი სურნელებით,

დედოფლის ალერსი გრძელია, ძნელია;

ლეილა ლოცულობს დაღალულ ხელებით,

ქალები გალობით ალიონს ელიან.