დილა... პალმების ეროტიკა, სხივი წევს ჭერზე,

სხეულის ყოველ უჯრედ-ნერვში სინორჩით თბილა,

ზაფხულის სიო ეფერება ლამპიონს ყელზე

და ზღვის საშოში მზე კვარივით ჩამოღვენთილა.

ეს გაზაფხულიც დაითვრება გვალვებით, მგონი,

ბინდების გრილოს მე მოგიტან - სიტყვას დაენდე,

ფიცმიჯნურების ვერ მოვირგეთ ვერაფრით როლი,

იები, ნახე, ცვრების კოცნას როგორ დანებდნენ.

ერთ ზიარჭურჭელს ვეზიაროთ, დრო არის სანამ -

ვერ იქნებიან ცა და მთვარე ასე უბრები -

ვალაგებ ფურცლებს, ვხურავ კარს და ვიფარებ საბანს

და ძილწართმეულ სიზმრებიდან გესაუბრები...