ვიყავი მხოლოდ ლექსით მდიდარი, არ მიძებნია მეტი ქონება და ლექსის გარდა არავითარი მე არ მხიბლავდა სხვა შთაგონება.
რომ არ დამჭირდეს კვლავ ლექსის წერა მსურს დავიფერფლო, ვით ცეცხლი წმინდა და ეს იქნება გედის სიმღერა.
ამ აგონიის და ამ სიმღერის რამდენი წელი დღე რაოდენი ვიყავ მძებნელი იდუმალ ფერის!
სულის და ხორცის ყოფაზე ზრუნვა, დღეთა კოშმარი ცეცხლისთვალება, რითმების ძებნა სიტყვების ბრუნვა!
უკანასკნელად ვიმღერო მინდა. ლექსი, ჩემს შემდეგ დასასტამბავი - ჩემი ანდერძი და სიტყვა წმინდა.
- ბედო, შავპირო! გამიშვი ახლა! გულში ჩამიკრავს მიწა მშობელი, დამიტირებენ ვარსკვლავნი მაღლა.
რომ არ დამჭირდეს კიდეც ცხოვრება, და მჯერა, ჩემი სიმღერა წმინდა სამშობლო მხარეს ემახსოვრება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ვალერიან გაფრინდაშვილის პოეზია |