უფალო! უსმინე შავარდენს, მის ხელით გიგზავნი ბარათს, მიშველე ღორებში ჩავარდნილს, ღორებში დარჩენილს მარად.
მინდორში ბაწარით აბია, მარტო ვარ, უფალო, დალოცე მეღორე ცრემლების ყლაპია!
ძაღლივით ამოსულს ცაზე, და შენი პერანგი ნახმარი ჩამაცვი ცოდვიან ტანზე.
და მათთან თამაშის ნება. უფალო! შენს გარდა არავის არა აქვს ამის უფლება.
ყოველდღე ცრემლებით მსჯიდა. უფალო, გალავნის ყორეზე დამნიშნე ბეღურა ჩიტად. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • პაოლო იაშვილის პოეზია |