გულსა შენსა და გონებას შენსა უამურ ფიქრთა ხავსი ედება... არც ჭირი შენი სადმე გეგულვის, არცა მოყვასი გეიმედება... ამ უცხო ცის ქვეშ... ღირსებას შენსას... ყოველ გარეწრის შხამ-გესლი წონის! ყალბია სული, ცრემლიც ყალბია, მიდიხარ... მადლს და ყვედრებას შორის! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ანა კალანდაძის პოეზია |