დღეს მარტოდმარტომ მოვიხილე თეთრი ქაშვეთი... შენ შორეული, შორეული ჩემს წინ გაჩერდი და გამიღიმე: სიხარული ისევ გფენია... იის სურნელი საით მოგყვა, თეთრო ფერიავ, ო, თმებიც შენი ოქროსფერი - იით ავსილა... წამოდი, დავსხდეთ, - თბილი სიტყვა ისევ მასმინე... ვიწრო სარკმელში, სით იღვრება ლურჯი სინათლე, ისევ ღიმილით დამტოვე და გაუჩინარდი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ანა კალანდაძის პოეზია |