ცრემლის ცხარე ნაკადული, გულში სევდა ჩაქარგული, უიმედო სიყვარული - არ მშორდება, სულ თან დამდევს...
ჩემი ვარდი ნორჩად ჭკნება... ვაგლახ!... რაღა მეშველება? ვინ მომისპობს მწამლავ დარდებს...
გული ვერსად დავიამე... ირგვლივ მეფობს ბნელი ღამე, - არსად მოჩანს შუქი მზისა...
და სიკვდილიც გალობს ნანას... ხელთ უპყრია შავ სატანას საიდუმლო სიცოცხლისა! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • პაოლო იაშვილის პოეზია |