იყო განთქმული პურადად,

ცხოვრობდა ჩინებულადა,

მიმინო ჰყვა და უყვარდა,

ცოლ მუცელს გადაუყვა და

აღაპი გადაუხადა,

ორმოცი გადაუხადა,

წლისთავი გადაუხადა,

საჭურჭლე გასცა უხვადა,

მაგრამ ვიდრე ცოლ, - 

ვიტყოდი, -

მიმინო უფრო უყვარდა.

იყო განთქმული პურადად,

ცხოვრობდა ჩინებულადა,

მიმინო ჰყვა და უყვარდა,

ცოლად ახალსა ნატრობდა:

სიკვდილმა აღარ ადროვა,

სიკვდილმა არც მას უხათრა,

ღამე დაეცა ყაჩაღი, - 

ყანყრატო გამოუღადრა.

დარჩა მიმინოს ბურთი და მოედანი.

ლუკმა რაღა შორიდან მოეტანა:

- გემრიალიაო ქათამიც შინაური! -

დაიწყო წიწილიდან

მამლით დაამთავრა;

ამის შემხედვარე

ძრწოდა

ხულა,

თავლა.

იყო განთქმული პურადად,

ცხოვრობდა ჩინებულადა,

მიმინო ჰყვა და უყვარდა,

მიმინო ჰყვა და უყვარდა.