ხარ რაიონში. კაცი შენხელა

ჯერ არ ყოფილა აქ, შენი ფიქრით...

- აქ შოთაც იყო შარშან კრიხელი,

ჟურნალ „დილაში“ რომ წერამს, იგი.

დაგენგრა სახე. ღმერთივით ღვინოს

გემო მიეცა უცებ შხამისა...

- მართლა?! -

რას ბრძანებთ! - და გაიღიმებ;

ფიქრობ:

- ამ ვირმა, ხედავ, რა მითხრა!?

ღამეს დაიფრენს, ვიცი მზის სახრე,

შეენარცხება ტოროლა ცისკარს...

გაარჩევს კია როსმე ეს ხალხი

მთხლესა და ოქროს ერთმანეთისგან?!