|
ამდენ წამების და გლოვის შემდეგ მე ისევ დამრჩა გული პოეტის. და სამუდამოდ მოვშორდი ჩემს დებს და გულმოკლული მე წამოვედი.
უფრო მწუხარე გამოსალმება. მე სამუდამოდ მოვშორდი ჩემს დებს და ვეგებები ისევ წამებას.
ისევ გამეფდა ზამთრის ქარები. მე სამუდამოდ მოვშორდი ჩემს დებს და თბილისისკენ მივექანები. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ტერენტი გრანელის პოეზია |
