რატომ არ უყვართ ერთმანეთი ადამიანებს, ან თუკი უყვართ, რისთვის უყვართ, ვერ ამოვხსენი, ღრუბლებმა ბევრჯერ თავზე წვიმად გადამიარეს, სველია ცრემლით ჩემი ფიქრი და სამოსელი.
მივხვდი, ვერც მივხვდი, რომ ცხოვრება მოლოდინია, ვერ ამოვხსენი ქვეყანაზე რაა მარადი, რაა კაცისთვის საოცნებო და იდილია.
შიშველი ხშირად ჩაცმულია, ჩაცმული შიშვლობს, მთავარი არის, როგორ ვხედავთ, რა თვალით ვუმზერთ, ტყუილაუბრალოდ ეკრძალებით, წუხართ და შიშობთ...
ტოლი არა ჰყავს ამ სიყვარულს, არ ჰყავს შემცვლელი, თორემ ხომ ხედავთ, სიყვარული ჩვენს თვალწინ იწვის და ჩვენ სიმშვიდით, როგორ იწვის, იმას შევცქერით.
ან თუკი უყვართ, რისთვის უყვართ, ვერ ამოვხსენი, ღრუბლებში ბევრჯერ თავზე წვიმად გადამიარეს, სველია ცრემლით ჩემი ფიქრი და სამოსელი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თეიმურაზ ლანჩავას პოეზია |