ზოგჯერ თვით შუქშიც არის წყვდიადი გამარჯვებაშიც ჩანს დამარცხება წარსულშიც არის რაღაც დიადი, ის რაც წავა და მაინც დარჩება.
ვიღაც სისუსტით არის ძლიერი, უსიყვარულოდ, უსიყვარულოდ, ყველაზე გონჯი და მშვენიერი.
შენს მტერს მტრობაშიც რომ ემდურები. იქნებ ყველაზე ბედნიერი ხარ, უიღბლობით და უბედურებით.
იქნებ ის იწვის რაც შენ გიქრება, იქნებ დუმილიც დიდი ომია, ვით აჯანყება და აზვირთება.
ჭკნობა არ ნიშნავს ალბათ გაქრობას ვინც სიყვარულზე გითხრა უარი მან შეიძლება გითხრას თანხმობაც.
ქარის მოტანილ ტვირთს ემსგავსება, არარსებულის არსებობიდან იწყება მარად ჩვენი არსება! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |