ჰე მთოვარეო შემწყნარეო,

აშიყთ გულების,

მოგვფინენ შენნი შუქნი ნელნი

ჩვენ ორთა ოდენ! 

რაზომცა ვლიდე, ვერსად ვპოვო,

ნუ გეგულების, 

რომ ურთიერთსა ჩვენებრ მტკიცედ

ვინმე შესტრფოდნენ!