ხარ შეჭურვილი ღიმილით მწველით,

ბაგე ბადაგით, წამწამთ ისრებით,

ფარად გაქვს წვეთი მდუღარე ცრემლის,

შუბად - ათასი მზერა მზისებრი...

რა შეთქმულებას მიწყობ, არ მესმის,

სად შემიტყუე შენი ირემი.

გადაიბირე ჩუმი ალერსით

ჩემი იები, ჩემი შვრიები;

გადაიბირე თვალები ჩემი,

ჩემი მკლავებიც გადაიბირე,

ნაწილ-ნაწილად მყოფ და მითვისებ,

უკან დასახევ სივრცეს მიმცირებ;

შემომსევიხარ... როგორ გებრძოლო,

ამჯანყებია გული მკურნელი,

გაბორკილი ვარ შენი კისკისით,

შენი შვეული თმების სურნელით.

და მაინც მსურს რომ მეტად მიპყრობდე,

შემოდიოდე სულში დიდებით - 

შევეთვისები ჩემს დამარცხებას,

შენს გამარჯვებას შევურიგდები.