ეს ვარდებიც წავა თივად, რაც არ უნდა ვემუდაროთ... მოვა თოვლი, მოვა წვიმა, მოვა სევდა, დედოფალო. უკვე ვუცქერ დაღლილ ედემს, შიგ მერცხლების შემკრთალ გროვას. მოვა ის დროც, რომლის შემდეგ სიყვარული აღარ მოვა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ნოდარ ადეიშვილის პოეზია |