როცა ტყემლებზე დაცვივდება აპრილის ფერფლი

და თბილი ბინდი ხეებს ჩაძირავს,

მაშინ მე გეტრფი

და მოგიყვები საიდუმლოს ნაწილ-ნაწილად.

შენ გაიღიმებ, შემომხედავ ბავშვური თვალით,

ჰო, შენი მზერა მახარებს, კარგო,

მაგრამ მე ვდარდობ, რომ ცხოვრების

კეთილიც, ავიც

კი არ გაღელვებს, არამედ გართობს.