დიაცი ჯინსით!

გამოკრული არტახში ტანი!

თვალი გამექცა...

ახალგაზრდას ვარიგებ პოეტს:

- გახსოვდეს ქალი,

ამ ცხოვრების „ანი“ და „ბანი“! -

ის იღიმება:

- ჩვენ ბოდიში, ეტყობა, „ჰოეც“!.