რომ არ გიცნობდე,

ვით არ გიცნობდი, -

და, როგორც მსურდი, -

ისე რომ მსურდე...

აი, მაშინ კი მესმის სიცოცხლე, -

უხანმოკლესი თუნდაც!

ვაი, რომ გიცნობ,

ვაი, რომ ვერვინ

ვერ განმიახლებს იმ უტკბეს წუთებს...

სხვებისას უსმენს დღეს გულის ძგერას,

ჩვენ რომ ვისხედით, -

ბაღის ის კუთხე.