თითქოს დაეშვა შავი ფარდები, ღამის წყვდიადში ისე მწარდები. ცივია გული? არ შეუყვარდი? არაფერია, შეუყვარდები.
ღამით იმავე მეგობარს ელი, არაფერია, არაფერია - მოვა სხვა უფრო დაუძლეველი.
ყოველი დღე და შებინდბუნდება? თითქოს ბერდები? არაფერია! ათასი წლისაც არ დაბერდები. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |