წვიმის ღრუბელი (ცა რომ არია)

 ჩემს ხასიათს ჰგავს, საოცარია...

 მეც ასეთი ვარ, დინჯი და ბნელი,

 შეკვრა ადვილი, გაფანტვა ძნელი.

 ცხოვრება ჩემი შორს მიმაქანებს,

 არ ვიცი საით - მივენდე ქარებს.

 დავდივარ ჩემთვის და ნათელს ვფარავ,

 ადამიანებს სიმშვიდეს ვპარავ.

 როცა მხედავენ, ხურავენ ფანჯრებს,

 ჩემზე ამბობენ: სუფთა წყალს ამღვრევს.

 კეცავენ კარვებს, გარბიან სახლში,

 იღგზნება დედა, განიცდის ბავშვი.

 ელიან ქუხილს, ელიან ჭექას,

 ქათამი ბორგავს, კვერცხს ვეღარ ჩეკავს...

 წვიმის ღრუბელი (ცა რომ არია)

 ჩემს ხასითს ჰგავს, საოცარია!

 ნუ გზარავთ ჩემი შავი აფრები,

 ცრემლად ვიწვიმებ და სულ გავქრები...