გასრიალდება ხევში ზმორებით

ტანმოხატული უცხო ზოლებით

მუხლებს მოიყრის და შიშის მგვრელი

ლოცულობს გველი...

ალბათ, ცოდვილ სულს ავედრებსა ღმერთსა,

რომ იდუმალებს,

სევდიან თვალებს

მიაპყრობს ზეცას,

ჩუმად ჩურჩულებს გესლიან ენით...

გრილი ნიავი ფოთლებთან მრკენი

შეარხევს ბალბას, შრიალებს ლელი

და შიშის მგვრელი

ლოცულობს გველი...

ვინ იტყვის ახლა, ერჩოდეს კაცთა,

ნაიდუმალებს

როს მზეს აჩვენებს დაწინწკნულ ტანს და

სევდიან თვალებს?

ტყის ბანოვანი ზანტი ზმორებით,

ტანმოხატული უცხო ზოლებით

მორჩება ლოცვას და შიშის მგვრელი

ხელში დაირით 

ველებს დაივლის

და უზუნდარას იცეკვებს გველი...