ქარით დატირებული, უნუგეშოდ შთენილი მიფრინავდა ფოთოლი, ხიდან გადმოცვენილი და სტიროდა მიდამო, იძრცვნებოდა ტყეები, და სცურავდნენ, სცურავდნენ, ღრუბელთ სიშორეები.
შევაჩვიე სიცივე, ჩემი გულის სიცივეს... ეხლა თოვლში ჩაფლული, უნუგეშოდ შთენილი, იყინება ფოთლები, ველად ჩამოცვენილი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |