კმარა, რაცა ვსვი სიმწრის ფიალა!

კმარა, მაცდურო, ტანჯვა ამდენი!

მეყო მონურად თვალ-წარბში ცქერა,

გემუდარები - ჩამომეხსენი!..

შენი ალერსი, ტკბილი სიტყვები,

ჩემთვის შხამია, ჭირი და სენი,

წრფელად ერთმანეთს ვერ შევიყვარებთ,

გთხოვ, დამივიწყე - ჩამომეხსენი!..

მეყო, რაც მჩაგრე, დაბაძაბუნე

და ჩამიმწარე ჭაბუკსა დღენი...

აწ შენც იკმარე... მეც მამყოფინე...

შენ გენაცვალე, ჩამომეხსენი!...