დრო ყველაფრის მკურნალია,

 ოღონდ ჩემი არა.

 საოცარი უნარია 

 დარდი წარა-მარა.

 რასაც ვფიქრობ, გადმოვისვრი

 უმარტივეს ლექსად.

 წარსულს ვათრევ ჩემი კისრით,

 ვერ ვიშორებ ვერსად.

 როცა მოხუცს ვხედავ ვინმეს,

 მახსენდება პაპა.

 ცა, ვარსკვლავებს რომ ჩაიბნევს

 დედაჩემის კაბა.

 ცის ცრემლებზე მახსენდება

 მე სიტყვები მამის...

 ღვინო სანამ გამეხსნება,

 მეც ავტირდე ლამის.

 ღამე სმაში მათენდება

 დამეკარგა ღერძი...

 კიდევ რა არ მახსენდება,

 კიდევ რას არ ვებრძვი.

 საოცარი უნარია 

 დარდი წარა-მარა.

 დრო ყველაფრის მკურნალია

- ოღონდ ჩემი არა...