კართან მოდგა შემოდგომა ნაადრევად მოფრენილი, გაზაფხულის მეგობრები დამეფანტნენ ფოთლებივით. ზოგი კიდევ მშვიდობაში, ზოგი იქით - ბავშვობაში ზოგი აქეთ - დიდობაში. გულსავსე და მხიარული მომეწყინა ქვეყანაზე უმეგობროდ სიარული. გვიწვალია, გვიომია ძნელი არის მოძმის პოვნა, დაკარგვა კი იოლია. ნაადრევი სიხარული ძალზედ ხშირად მახსენდება ის პირველი სიყვარული. გული დარდით დამექარგა, სიყმაწვილის ბილიკებზე ერთი გოგო დამეკარგა. მისი გული მხიარული მომეწყინა ქვეყნაზე უალერსოდ სიარული. გვიწვალია, გვიომია, რა ძნელია სატრფოს პოვნა, დაკარგვა კი იოლია. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ვახტანგ გოგოლაშვილის პოეზია |