მე შენზე ფიქრი მაშინ მღალავდა, 

 დღეს მოწყენილი მივდივარ გზაზე. 

 რა ვუყო, ყველამ თუ მიღალატა, 

 რა ვუყო, ცხედარს თუ დავემსგავსე.

 გარშემო დაწვა დღე უცნაური, 

 დასდევს წამება იღბალს თანაბარს. 

 ქალაქში უცებ შეწყდა ხმაური, 

 ქალაქმა უცებ სული განაბა.

 ისევ შორიდან ვუმზერ სამყაროს, 

 ეს გრძნობა თვალებს ცრემლით ამივსებს. 

 მწუხარე სახით მოვწყდი საღამოს 

 და ახლა მივალ ცისფერ ღამისკენ