შენ ჩამოხვედი, ეტყობა, მზიდან, რომ წამსვე ცეცხლის დამწვდნენ ღვარები; გაქრნენ ქალები - პროსპექტზე დარჩი, დაგინახე და... გტაცე თვალები...
წებოვან საცეცების მიცეცებ-მოცეცებით, გელაციცებიან - ალერსით, კდემით, უტიფარ სურვილით და მოგონილ მოწიწებით. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |