რად ავიხირე არხივი

სულის და გულის მდაღველი

ან რადა ვშრომობ ამდენსა,

განა ცოტა მაქვს ნაღველი?

მინდა ავცელქდე ვით უწინ

მაგრამ რომ არა მცალია?

სოსო, რა კარგი დღე არის! 

სოსო, რამდენი ქალია!

რად ვეჭიდები ამ გუჯრებს,

ან ცხრა თავიან დევებსა,

ერთ კარგ რითმაში არ გავცვლი

მე ამდენ გამოკვლევებსა!

ჰაერში ოქრო ლივლივებს,

მთებზე - ზურმუხტი, ლალია...

აფსუს, რა კარგი დღე არის!

აფსუს, რამდენი ქალია!

სადა ხართ ლამაზმანებო,

მოდით, დამათვრეთ ბუნებით.

ამივსეთ ტუჩის ყულაბა

მაგ კოცნის უზალთუნებით.

თორემ ვბერდები... და გულმაც 

ლოდინის შხამი დალია.

ჰაუ, რა კარგი დღე არის!

ჰაუ, რამდენი ქალია!