ამიყოლა გაზაფხულმა მზემ დამწვა და მზეწვიამ ახლა რა ვქნა, სიყვარული სიბერეში მეწვია.
ვარსკვლავებში მატარებს ღრუბელ-ღრუბელ დავნავარდობ, მიწას ფეხს არ ვაკარებ.
ბილიკ-ბილიკ უვლია, ვინ გამიგებს, რა დროს ახლა ჩემი სიყვარულია.
სიყვარულის თილისმა, უცნაურად შემომეჭდო ყელზე სიო დილისა.
ამირია გზა-კვალი. სადაც წაველ, თან დამყვება სიყვარულის ამქარი.
აღმა-დაღმა დავდივარ, ღიმილი სულ დამავიწყა ცარიელი დარდი ვარ.
მზემ დამწვა და მზეწვიამ ახლა რა ვქნა, სიყვარული სიბერეში მეწვია. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |