სადაც უნდა მივდიოდე უცხო ქვეყნად მარები, უკანასკნელ შვიდიოდე წლის თან მომდევს ქარები.
ღვინოს დამაძალებენ, მწუხარება ვერ დავფარო: ღვინოს დააბრალებენ!
გაქრა გიჟი ოცნება. ვკოცნი, ვკოცნი მე შენს ბაგეს, მაგრამ რა მეკოცნება? |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |