მზე ამოვიდა ჩუმად, ჩუმად ჩავიდა მზე, ჩუმად, ჩუმად და ჩუმად თოვლი აცვივა გზებს...
სიჩუმე ნაპირს ხრავს, ქარი არის და სულაც, სულაც არ იღებს ხმას.
და შორს, ძალიან შორს, ჩუმად, ჩუმად და ჩუმად ვიღაც გვირგვინებს ქსოვს.
დუმს, ყველაფერი დუმს და გული ყვირის, მაგრამ ვინ რას გაუგებს გულს?! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |