გზაზე ნისლი ამიცურდა,

ვით ნიავი დანაბერი.

ველად მხოლოდ ია მსურდა, 

ია, მეტი არაფერი.

ვეძებე და ძლივს ვიპოვე 

ბუჩქის ძირას ანაფეთქი.

ჩუმად მკითხა: გინდივარო?

მე შემრცხვა და... არა-მეთქი.