მკოცნე, მკოცნე ძვირფასო, გამიცვითე ტუჩები, შემომაჭდე მკლავები ეგ სულის მარწუხები...
მაცინე და მატირე, მჯერა, მჯერა ყველაფრის, რაც არ უნდა დამპირდე...
შემშლის პროზა ყოფისა, მავიწყდება სიკვდილი მხოლოდ შენთან ყოფნისას...
დაფდაფები ხმიანობს... ჩემო მწიფე მტევანო, ქარვის მარცვლებიანო...
რომ ცხელ მკერდზე დამაკვდე, მოდი დამისაკუთრე, მერე თუნდ გადამაგდე...
მაცინო და მატირო, მოდი, გადამავიწყე ეს სევდის სანაპირო...
გამიცვითე ტუჩები, გამოვტაცოთ ამ ღამეს უტკბილესი წუთები... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თამაზ მეტრეველის პოეზია |