წვიმს, მოწყენილი და სველი კვამლი ცას ეტმასნება და სადღაც ერთვის. ეს შემოდგომის დღეებიც წავლენ, ხსოვნას შერჩება ათასში - ერთი. მეც მოგონებად ვიქცევი შენთვის. წვიმს. მოწყენილი და სველი კვამლი, ცას ეტმასნება და სადღაც ერთვის. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ოთარ ჭილაძის პოეზია |